25 Nis 2007

Iron Maiden Yada Pink Floyd

Baba geçmişi düşünüyorum. Uzunca bir zaman öncesini düşünüyorum. Ara verdim. .mınakoy.m geleceğe. Aklıma birden başın ortası geldi.
15 yaşında olmanın verdiği o eblek ve Ukala akıl. Bir yerlerden hayatına tebelleş olmuş. Üniversiteli abinin gösterdiği 3-5 numara. Sonra Steve Harris

denen müptezelin büyülü bas gitarı. Baba o vakit için memur çocuğu olmanın verdiği fakirlik, aşağılanmış duygusu bir yerdeyken ve bu kadarda keş değilken.
Hırs yaptım. 350 amerikan dolarına bir tane Maison bas gitar çözdüm. Görüntü birebir Fender, Ses igrenç. Sap desen çok kalın parmakların canını yakıyor. Elinden geldiğince bana bişeyler verdi. Bende ilk defa hayatımda eşyaya anlam yüklemiş oldum. Mahalleden örgütleyebildiğim kitleyi iyi kötü metalci faaliyetlerine alıştırıyorum. Biraz zaman geçince kurs filan derken, iyi kötü bir kaç arkadaş hayatımızın ilk müzik grubu Molotof'u kurup hafızalarımıza kazıdık. Biz Metalci olduğumuza inanıyorduk. Hatta metal müzik yaptığımıza inanıyorduk. Bir kaç Stüdyo provasından sonra kendimize ait 4 şarkımız bile vardı. En son bir yeden ufak bir kaset kayıt cihazı bulduk. Hacı o gün için bize göre şahane bir aletti. Çaldığımızı daha sonra dinleyebiliyorduk. İlk 4 şarkılık demo ve dinletebildiğimiz herkese bak bunu biz yaptık demenin hazzı. Tabii hiç bir dönem olumlu eleştiri almadık. Enstürumanları berbat çaldığımız için, müziğimizin kalitesi Heavy Metal standartına uymadı. Çok fazla samimi olmadığımız ama bu işi bilen birine dinlettik. Adam; Bu kalite kayıttan anlayabildiğim kadarıyla çok kötü müzik yapmıyorlar hatta Punk'ın düzensizliğini itina ile korumuşlar deyiverince. Benim hayatımda Punk diye bir şey oldu. Bir dönem punk gibi kovaladık. işin agababaları kimmiş neymiş ögrendik,dinledik. Daha bir azimle saldırmaya başladık. Ta ki Pink Floyd
adını verdikleri grubu dinleyinceye kadar. Baba o ne müthiş melodidir. Nasıl bir insan evlatlarıdır bunlar derken. Bir bakmışım içine düşmüsüz anlaşılmaz dalganın.

Hiç yorum yok: