13 Oca 2008

02/10/2007

Gitgide kopuyorum geçmişimdeki adamdan. Günlerden pazar bugün, son kertesindeyim müptezelliğimin. İşi bıraktım. Cigarayı bırakmak zorundayım.
Bu ülkeden gitmek istiyorum, doğduğum ülkeden. Başkası beni almak için hiç de heyacanlı değil. Ülkemden gidemiyorsam, yaşadığım şehirden gideyim istiyorum. Gidiyorum da. Ama yapamıyorum.
Geri dönüyorum.

Sevdiğim kadın bir başkasının karısı olmuş. Üstünden yıllar geçmiş üstelik. Ben hala bir gün geri döner diye bekliyorum. Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum.
3-4 sene önce beklemek acıtmıyordu. Ne zaman bir ince sızı duysam veriyordum kendimi cigaraya, rakıya unutuyordum. Agrıyan yerlerimi. Şimdi Türkiye cuhmuriyeti mahkemesi bana iki seçenek sundu. Ya cigara içme, tedavi ol, yada gir içeri yat cezanı. Tamam ben korkuyorum içeri girmek istemiyorum. Bıraktım cigarayı. Ama canım yanıyor. Alkol unutturmuyor üstüne katmerliyor acılarımı. Ben gitmek istiyorum.

Hiç yorum yok: