Neden

Günler gelip geçiyor. Delip geçiyor. Ters yapıp bırakıyor. Sondan 10 yıl için binlerce varyasyon içinde şıçıp bırakıyor. Yok kinim yıllara değil. Sana değil. Kendime hiç değil. Zaten beni yapanlar da dahil, beklenti içinde bir tek insan evladı yok.
Bu vakit olabileceğim en iyisi olduğuma kanaat getirdim. Zaten başka ne olabilirdi ki? bu malzemeden en kral toplum mühendisinin geliştirebileceği seviyedeyim. Sonu mu geldi? Yok gelmedi ve sanıyorum daha çok kanırtıla kanırtıla tutunmaya çalışacağım. Hayatıma.

Yok ama mınakoduğumun hayatında adalet yok. Yıllar içinde tek tutunduğum, yada tutunmak doğru kelime mi bilmiyorum. Değer verdiğim tek şey adalet hep adil olmaya, en azından bizim memlekette mümkün olduğunca hakkımı gasp ettirmemek için mücadele verdim. Doğrumu bilmiyorum. Tamamen benim durduğum yerden gördüğüm, hiç kimse ve özellikle sevdiklerim, hakkettiğimi düşündüğüm değeri vermiyor. Benim ona verdiğimi vermiyor. Birisi trafikte arabasını kırsa önüme basmam frene inadına gaza asılırım. Vermem ne hakkımı ne yolumu. En çok araba parçalanır, bana bir şey olur o kadar ama benden akıllı hızlı şöför kardeşlerim benim hakkımı gasp edemez. Ya bunu en sevdiklerin, arkadaşların yaparsa? Kıramıyorsun ki direksiyonu üstüne üstüne. Canın yanıyor.