Bu aralar öyle bi değişik kafam var ki. Şahane ötesi ingiliz fantastigi. Ama birde ne var biliyormusun? Bu güzel kafa öyle bir deşiyorki adamın bögrünü barsağını, yalnızsın çünkü yanlışsın amınakoyım diye.
Saat gecenin bir buçuğu,
Şeklim; kainatta bir yerde, en güzel, en kallavi.
Pozisyon: Ve artık o kadar yalnızım ki insanın kalbi sağda mıydı? Solda mıydı? diye sorabilecek kimsem yok...
Arada sen hep yoksun alıştım ona.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder